Sumar(frí)leysi

Ég ætlaði að fara að þusa eitthvað um hvað það væri típískt að einmitt þegar ég á ekkert sumarfrí kemur eitthvert besta sumar í manna minnum.

En svo mundi ég að ég tók nú eiginlega ekkert sumarfrí í fyrra eða hitteðfyrra heldur og þá var ekki góðviðri um að kenna. Það verður víst að játast að þetta er allt saman sjálfskaparvíti.

Og ég hef svosem ekki farið alveg varhluta af góðviðrinu. Til dæmis var ég að átta mig á því að ég hef líklega ekki komið í sokka í meira en mánuð. Allavega lengri tíma en nokkru sinni síðan ég var fjórtán ára og gekk berfætt í skónum heilan vetur í tilraunum mínum til að vera öðruvísi. Einni af þeim minna gáfulegu, sennilega.

Ég er ekkert að reyna að vera öðruvísi núna, mér finnst bara yfirleitt þægilegra að vera sokkalaus þegar mér er ekki þeim mun kaldara á fótunum. Og það hefur viðrað til sokkaleysis í sumar. Fyrir utan það að ég keypti mér nokkur skópör í Baltimore í vor sem henta einmitt vel fyrir sokkaleysi. Meðal annars keyptum við barnabarnið okkur báðar eins skó, svarta með hvítum hauskúpum og rauðum hjörtum.

-Ekkert sérlega ömmulegir, sagði Boltastelpan þegar ég var búin að velja þá og ákvað að kaupa sér alveg eins. Nema hvað hún er öllu fótnettari en ég en þó fræg fyrir fótafimi og skothörku.

Hún er annars að ljúka keppni á fótboltamótinu í Danmörku á morgun; það hefur gengið vel hjá stelpunum og þær keppa um þriðja sætið við lið frá Filippseyjum. Foreldrar hennar og bróðir fóru út í morgun og þau verða svo áfram næstu viku.

En greyið ég sit lokuð inni á skrifstofu (ekki þó um helgina) yfir nafnaskrám og registrum. Ekki svosem skemmtilegasta verkefnið í útgáfubransanum. En ,,man må ta' det gode med det onde," eins og maðurinn sagði. Bara fínt að ég sit hvergi nálægt glugga og sé ekki góða veðrið.

En það fer nú vísast að rigna.