Berrössuð kona í vanda

Aldrei þessu vant mundi ég þegar ég vaknaði hvað mig hafði dreymt. Það er svo sjaldgæft að þetta hlýtur að vera fyrir einhverjum stórviðburðum - er það ekki?

Allavega, þá var ég á gangi á leið í vinnuna snemma morguns. Það var dimmt og þar af leiðandi sennilega vetur en samt ekkert kalt, eins og kemur skýrt fram á eftir. Nema ég var ekki á leið inn í Síðumúla, ég var að fara á Bræðraborgarstíginn þar sem Iðunn var til húsa hér áður fyrr. Og ég kom ekki úr austurátt eins og alltaf, heldur einhvers staðar vestanað.

Á Öldugötunni mætti ég hópi af fólki - 10-12 manns. Eða þetta voru eiginlega bara skuggar, allir svartklæddir og sást ekki framan í neinn þeirra. Ég var eitthvað að velta því fyrir mér hvern fjandann þessi hópur væri að gera þarna snemma morguns en áður en ég komst að einhverri niðurstöðu um það tók ég eftir því að ég var berrössuð og varð svo mikið um að ég steinhætti að hugsa um fólkið.

(Þarna sést að það getur ekki hafa verið mjög kalt í veðri, þá hefði ég líklega tekið eftir þessu fyrr. Nema þetta er að vísu draumur svo maður veit aldrei.)

Ég flýtti mér sem mest mátti að Bræðraborgarstíg 16 því ég vissi að ég átti teppi á skrifstofunni minni þar sem ég gæti allavega vafið utan um neðri tasíuna. Þannig ætlaði ég að ganga um þann daginn - mikið að gera í vinnunni og maður er nú ekki að tefja sig á að rjúka heim til að sinna einhverjum smámunum eins og að fara í brók og buxur.

Þegar ég kom að dyrunum féll hurðin ekki alveg að stöfum. Mér brá ekkert við það því þessi hurð var dálítið kviklæst og það þurfti alltaf að taka í húninn til að fullvissa sig um að maður hefði læst almennilega; það hafði einhver klikkað á því, hélt ég.

En þegar ég kom upp stigann (og innanhúss var allt annað fyrirkomulag en var á Iðunni) sá ég að hurðin þar féll heldur ekki að stöfum og læsinguna vantaði. Og þegar ég kom inn sá ég að það var búið að hreinsa svo rækilega út að ekkert var eftir nema naglagöt á veggjunum (sem voru rauðfjólubláir).

Og þarna stóð ég og var að fara að hringja á lögguna en vissi ekki hvernig í ósköpunum ég ætti að útskýra fyrir þeim að ég væri berrössuð. Og teppið auðvitað horfið líka. Og símarnir, reyndar. Og ég ekki með gemsann ...

Þá vaknaði ég. Það var ekkert annað í stöðunni.

Fyrir hverju skyldi nú svona draumur vera?