Millur og millar

Ég var að lesa um það í blaði í morgun að Ólafur Ólafsson væri að fá einhvern 70 milljóna útlenskan tónlistarmann til að skemmta í fimmtugsafmælinu sínu. Og auðvitað fussaði ég og hugsaði ,,þetta nýríka lið, hefði nú ekki verið nær að gefa þessari upphæð til einhvers góðs málefnis".

Nema svo sé ég núna að Ólafur og þau hjónin eru einmitt að gefa milljarð til góðra málefna.

Ókei, þá segi ég barasta ekki orð yfir 70 millunum.

Ég er að hugsa um að halda upp á fimmtugsafmælið mitt bráðum. En þetta toppar maður nú ekki. Ég held meira að segja að ég hafi engan skemmtikraft, nema ef einkasonurinn fæst til að verða með uppistand.

Og ég á engan milljarð til að gefa, því er nú verr og miður. Ef ég ætti hann mundi ég kaupa mér nýja eldavél og gefa afganginn.

Mestallan.