Norðlenskar kræsingar

Mér tókst að standa við loforðið um að verða ekki veðurteppt á Akureyri. Flugið frestaðist að vísu um hálftíma eða þrjú korter en það var nú í lagi. Leist samt ekki alveg á blikuna þegar ég vaknaði í morgun og sá logndrífuna fyrir utan gluggann en á endanum stytti upp svo að það reddaðist allt.

Matarveislan hjá Friðriki V. var í einu orði sagt frábær. Enda bjóst ég ekki við öðru þar sem hann og hans fólk er annars vegar. Eins og ég sagði við einhvern, þegar Friðrik býður í ígulker úr Eyjafirði, grafið hreindýr úr Viðfirði, lundasultu úr Drangey, mahóníreykta gæs skotna af heimsmeistara, krækling og öðu frá Hrísey soðinn í bjór af Árskógsströnd, piemonte-ættað agnolotti fyllt með eyfirskum lambahrygg, saltfisk frá Hauganesi, búinn að liggja á salti í eitt ár, með hömsum úr Bárðardal, eyfirska úrvalsosta borna fram með sultu úr rabarbara frá Kópaskeri og hindberjum ræktuðum af Helga og hljóðfæraleikurunum (eða reyndar líklega bara Helga) og aðalbláberjum úr Böggvisstaðafjalli, skyr-creme brulee í eggjaskurn frá hamingjusömum hænum, ekki man ég hvaðan, grand marnier-ís frá Holtsseli, auk annarra kræsinga sem ég man ekki í svipinn - ja, þá segir maður ekki neitakk. Svo einfalt er það.

Ég átti reyndar upphaflega að vera í London í gær en lét Akureyri duga í staðinn. Veit ekki hvort ég hefði frestað Lundúnaferðinni fyrir boðið hjá Friðriki - en þó getur vel verið að ég hefði gert það. Maður getur jú alltaf skroppið til London.

Takk fyrir mig.