Bloggefni

Ég hef svosem ekkert að skrifa um þessa dagana nema þrengsli og kassafjölda og baðleysi og aðstöðuleysi. Og það er ekkert skemmtilegt til lengdar.

Ekki nenni ég að blanda mér í trúleysisdeilur sem grassera víða í bloggheimum um þessar mundir og verða ekkert skemmtilegri með tímanum eða eftir því sem fleiri koma að þeim. Ég vil fá að hafa mitt trúleysi fyrir mig. Kannski má segja að sama gildi um afstöðu mína til trúaðra og til geitunga (og NB, þetta er ekki neikvætt meint): Ég læt þá í friði, þeir láta mig í friði.

Ekki fer ég að skrifa um pólitík.

Ég gæti náttúrlega skrifað um matargerð en þessa stundina er ég ekki að elda neitt, hvorki í vinnu né heima (það er stór kassi ofan á eldavélinni og búinn að vera þar um tíma, hann er svosem ekkert fastur við hana en ofninn hefur dugað fyrir þá litlu eldamennsku sem ég hef stundað að undanförnu). En þetta stendur nú allt til bóta innan tíðar.

Ég gæti auðvitað haldið áfram að rifja upp bernskuminningar af blóðvellinum ... Og þó.