Ég er ennþá ein mætt af ritstjórninni. Kemur svosem ekki að sök því það er úr manni allur vindur eftir mikla vinnutörn og það tekur sinn tíma að setja sig í gír fyrir janúarblaðið - aðhaldsuppskriftir, sparnaðarréttir og þess háttar. Mér finnst samt yfirleitt skemmtilegra að fást við hversdagsmat en sparimat svo að þetta verður fínt.

Svo eru ekki nema rétt rúmir tíu dagar í að við mæðgurnar förum til London.

Og mér tókst að týna vegabréfinu áður en ég gat komið því í geymslu í hnífaparaskúffunni.