Ég var svo stálheppin að matvinnsluvél Gestgjafans eyðilagðist í flutningunum. Mig er búið að langa í betri vél alveg frá því að ég fór að venja komur mínar í Gestgjafaeldhúsið. Þetta uppgötvaðist í morgun þegar ég var að fara að útbúa fyllingu í lambalæri og það var bara rokið í að redda nýrri vél á stundinni. Flottri græju með einhverjum fídusum sem ég á enn eftir að átta mig á og kem kannski ekki til með að nota. En hún vinnur þau verk sem ég þarf að nota hana í vel og þá er allt í lagi.

(Nei, ég er saklaus. Það var einhver flutningamaður sem setti eitthvað þungt ofan á kassann með vélinni.)

Verra var það í gær, þá var það ekki matvinnsluvél sem eyðilagðist, heldur buxurnar mínar. Ég var að taka upp úr kössum og beygði mig nokkuð skarpt. Heyrði hljóð eins og eitthvað væri að rifna. Ég þreifaði um afturendann á mér og fann ekkert en nokkru síðar var athygli mín vakin á að buxurnar væru rifnar á óheppilegum stað. Ég gat samt skýlt rifunni með peysunni lengi vel en hún hélt áfram að stækka ... Þegar ég fór út í búð seinnipartinn var svo komið að peysan dugði ekki og ég fór ekkert úr kápunni þegar ég kom aftur. Og þegar ég kom heim voru buxurnar rifnar frá streng niður á mitt læri. Rifnar, ekki með saumsprettu.

Ég er nú oft með peysu til skiptanna hér í vinnunni. Ætli ég þurfi að fara að taka með aukabuxur líka?