Ég datt mjög glæsilega kylliflöt beint á hrygginn í hálkunni neðarlega á Vesturgötunni í dag.

Meiddi mig reyndar ekki hætishót. Eins gott að ég er ekki brothætt eins og móðir mín. Ég held því fram að það sé vegna þess að ég er búin að drekka mjólk með kaffi útí síðustu þrjátíu árin, þess vegna eru beinin svona sterk. Eða ég held því fram þar til annað kemur í ljós.

Eins gott líka að nýja fína ljósa kápan mín sem lítur út næstum alveg eins og rúskinnskápa er alls ekki úr rúskinni og má fara í þvottavél. Hún hangir núna á snúru inni á baði og er meira að segja næstum orðin þurr. Ég held samt að ég fari ekki í hana á morgun. Frekar eitthvað dökkt ef ég skyldi nú detta aftur.

Helvítis hálkan.

Ég held að það hafi ekki verið neinir áhorfendur að falli mínu. Þar hefur einhver misst af góðri skemmtun, þetta var mjög tilkomumikið fall.