Nýsjálenska nautalundin var bara ansi góð. Ég gerði nú ekkert sérstaklega fansí við hana, kryddaði hana bara með rósmaríni, timjani, mustarðsdufti, hvítlauk, pipar og salti og steikti hana í svolítilli andafeiti við 250°C í - ja, ég tók reyndar ekki tímann, líklega tæpan hálftíma - tók hana út þegar hitamælirinn sýndi 50°C og lét hana standa í 20-25 mínútur. Meðlætið var kartöflur (sem ég steikti með kjötinu í andafeitinni), svartir tómatar og dvergspergill, steikt á grillpönnu og borið fram á klettasalatsblöndu, og svo villisveppasósa. Og með þessu drukkum við skrambi gott Valdivieso Cabernet Sauvignon, sem hún Gurrí færði mér á Þorláksmessu.

Ég lét nú allar El Bulli-hugmyndir eiga sig þegar ég gerði forréttinn, var með annars vegar reykta gæsabringu frá Jóa úr Ostabúðinni, sem ég fékk í matarkörfu um jólin (hún klikkar nú ekki), og hins vegar ansi hreint góð silungshrogn. Bjó til sæta sinnepssósu úr heimalöguðu majónesi og stakk svo út litlar snittur úr ristuðu brauði og hafði með.

Eftirrétturinn var ljómandi gott tiramisu sem ég bar fram í trifliskálinni sem efnafræðistúdentinn gaf mér í jólagjöf. Og Blue Mountain-kaffi með.

Ég byrja nýja árið södd og sæl.