Ég keypti rúmlega fimm kílóa svínabóg í Nóatúni í dag, kryddaði hann að kúbverskum hætti og steikti í kvöldmatinn. Það var ekki svo óskaplega mikill afgangur (níu manns í mat en hluti af þeim börn sem borðuðu ekkert sérlega mikið) en afgangur af góðri svínasteik er auðvitað hið besta mál; það þýðir að við efnafræðistúdentinn getum gætt okkur á media noche að vild næstu daga. Maður á alltaf að elda of stóra svínasteik til að fá örugglega afganga.

Með þessu var meðal annars kartöflugratín með skyri og stappa úr sætum kartöflum, bragðbætt með pekanhnetum, kanel og engifer. Og á eftir hvítur súkkulaðibúðingur með hindberjum og litlar heitar súkkulaðikökur. Boltastelpan hafnaði búðingnum en ég hafði bakað tveimur kökum fleiri en gestirnir voru og henni tókst að klófesta báðar umframkökurnar. Efnafræðistúdentinn vildi að ég lofaði því að næst þegar ég gerði svona búðing yrðu engir gestir svo að hann gæti setið að honum öllum einn.

Sauðargæran var í pössun hjá mér á meðan ég var að elda matinn. Hann stóð í klukkutíma á stól við eldhúsvaskinn og þvoði upp. Alltaf sömu skálina og ekkert annað. Það er best uppþvegna skál landsins í kvöld. Og merkilegt nokk, eftir klukkutíma vatnssull var hann ekki blautari en svo að það þurfti ekki að skipta um föt á honum. Það hefði enginn náinn ættingi hans leikið eftir á þessum aldri.