(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

20.3.03

Af því að gamla babýlónska dúfuuppskriftin er kannski ekki alveg til að elda eftir henni hér og nú, þá kemur hér önnur. Þetta er grænmetisréttur sem ég eldaði í hádeginu á miðvikudaginn fyrir okkur á Gestgjafanum úr afgöngum sem til voru í ísskápnum frá myndatöku daginn áður. Reyndar var fleira til í ísskápnum sem ekki fór í réttinn: Það skaust nefnilega maður inn í eldhús til mín fyrr í vikunni og gaukaði að mér slatta í dós af írönskum kavíar, sem kostar hundraðþúsund krónur kílóið. Það er munur að þekkja svona menn ...

Reyndar hafði ég það bara ljómandi gott í hádeginu í dag líka, starfssystur mínar á Gestgjafanum buðu mér á Humarhúsið í tilefni afmælisdagsins. Ekki slæmt. Hinsvegar lenti ég í smátímaþröng með kvöldmatinn af því að ég fór að mótmæla en það var allt í lagi. Eldfjallið fékk brúnuðu kartöflurnar sínar.

En þetta er semsagt hádegisrétturinn sem ég eldaði. Það er engum vökva bætt á pönnuna, grænmetið myndar sína eigin bragðmiklu sósu úr safanum. Ég hefði kannski haft með þessu kúskús ef ekki væri fyrir kolvetnakúrinn (nei, það er ekki ég sem er á honum) - en kannski ekki, ég var búin að borða kúskús næstum á hverjum degi í heila viku. Það má auðvitað nota ýmislegt annað grænmeti í réttinn. En þetta er það sem var til.

Grænmetispanna með spínatþekju

25 g smjör
1 laukur, saxaður
1 hvítlauksgeiri, saxaður smátt
250 g sveppir (gjarna kastaníusveppir), skornir í sneiðar
2-3 msk söxuð steinselja (má sleppa)
2 paprikur, fræhreinsaðar og skornar í bita
1/2 kúrbítur, skorinn í bita
1/4 tsk óreganó
1/4 tsk timjan
1/4 tsk basilíka eða minta
nýmalaður pipar
salt
u.þ.b. 100 g ferskt spínat
1/2 krukka fetaostur í kryddlegi (með ólífum)
1 sítrónubátur


Smjörið brætt á pönnu og laukurinn og hvítlaukurinn látinn krauma í því í nokkrar mínútur án þess að brúnast. Sveppunum bætt á pönnuna og þeir látnir krauma í fáeinar mínútur í viðbót og síðan er afgangurinn af grænmetinu sett á pönnuna ásamt kryddjurtunum, pipar og salti. Látið krauma þar til grænmetið er nærri meyrt og hrært öðru hverju. Spínatinu dreift ofan á, fetaostinum hellt yfir ásamt einhverju af olíunni sem hann er í, sítrónubáturinn kreistur yfir, lokað og látið malla í 4-5 mínútur í viðbót. Borið fram með brauði.

|