Matarinnkaup kreppuhúsmóður
Ég fór í búð í gær. Venjuleg laugardagsverslunarferð og ég var bara að kaupa handa mér því að ég á ekki von á gestum næstu daga (og Sveinbjörn er léttur á fóðrunum) svo að þetta voru afskaplega dæmigerð innkaup á mínu heimili. Það sem ég keypti var:
2 kíló grísabógur
1 bréf magurt beikon, 140 g
1 stykki sterkur Gouda, 525 g
2 350 g dósir grísk jógúrt
2 lítrar léttmjólk
2 lítrar appelsínusafi
1 bakki ferskt rósmarín
1 dós Ora túnfiskur í olíu
1 dós ljóst síróp (Tate&Lyle, 454 g)
4 sítrónur
1 poki blönduð salatblöð, íslensk (Gullfoss)
6 íslenskir tómatar
3 bökunarkartöflur, 900 g
1 vel þroskað avókadó, 400 g
1 stór laukur
1 rauðlaukur (sem að vísu reynist heita rauð paprika á strimlinum)
Þetta er handa mér í matinn í svona fimm daga (túnfisksalat með tómötum, salatblöðum, avókadó og harðsoðnu eggi (til í ísskápnum); pörusteik með bökuðum rósmarínkartöflum; grísasamlokur með beikoni og osti og salat með; svínakjötssalat með avókadó, tómötum, rauðlauk og beikonkurli; og þá er enn einhver afgangur af kjötinu sem gæti verið biximatur með kartöflum og lauk eða smátt skorið svínakjöt með tómötum undir gratíneraðri kartöflustöppuþekju eða eitthvað allt annað. Mjög ólíkir réttir svo að maður hefur ekki á tilfinningunni að sé verið að borða afganga. Svo er jógúrt í morgunmatinn og út í hana kannski síróp eða hunang eða einhver sulta úr ísskápnum.
Þannig að ég er með allt sem ég þarf í fimm daga, sýnist mér, og líklega afganga (af afgöngunum) til að taka með í nestið og borða í hádeginu. Það er ekkert brauð inni í þessu en ég baka allt mitt brauð sjálf þessa dagana og er vel birg af hveiti. Og eitthvað á ég nú í skápnum sem ég nota. En svo til allur maturinn fyrir fimm daga er samt inni í þessu.
Þetta kostaði 4666 krónur allt saman. Og - svona miðað við þessa síðustu og verstu tíma og allt það - þá finnst mér það bara hreint ekkert mikið. Næstum upp á krónu sama og ein stór pepperónípítsa á Pizza Hut (ekki að ég færi nokkurntíma að sækja mér pítsu á Pizza Hut, sko ...). Grísabógurinn kostaði svipað og stór pylsupakki. Og í þessu er grænmeti og ferskt rósmarín og 700 króna oststykki og fleira. Meirihlutinn íslenskar vörur.
Sko, víst er dýrt að kaupa í matinn. En það er sannarlega ekki sama hvað maður kaupir. Eða hvar, ef út í það fer.
Ég veit ekki með ykkur en nú orðið kaupi ég aldrei nokkurn skapaðan hlut án þess að athuga hvað hann kostar. Og ef mér finnst eitthvað of dýrt, þá einfaldlega kaupi ég það ekki. Ég hugsaði ekki þannig fyrir ári; fylgdist að vísu sæmilega með verði en ef mig vantaði/langaði í eitthvað keypti ég það oftast þótt mér þætti það dýrt.
En ekki núna. Og það er gott. Auðvitað kemur fyrir að ég þarf að breyta kvöldverðarplaninu í búðinni af því að ég tími ekki að kaupa hráefni sem stóð til að elda. En það verður þá bara að hafa það.
Og pörusteikin sem er í ofninum er farin að ilma verulega vel ...