Brauð, andalæknar og nautasteik

Ég er að nota páskana í brauðbaksturstilraunir, það er skemmtilegt. Skrifa örugglega meira um það fljótlega, þegar tilraunirnar eru aðeins lengra komnar - en ég held ég hafi aldrei nokkurntíma bakað betra brauð.

Ég svosem hef ekkert annað að gera þessa dagana, hef skakklappast um ýmist draghölt eða allavega stingandi við síðustu tíu daga - stundum með hækju sem eldra barnabarnið lánaði mér. Sennilega er þetta liðþófi, ég á allavega tíma hjá bæklunarlækni á föstudaginn. Verst var ég um miðja vikuna, þá var kvöl og pina að hreyfa vinstra hnéð minnstu vitund og verst af öllu þó þegarég lá útaf; ég svaf eiginlega ekkert í tvær nætur og óskaði þess heitt og innilega að andalæknirinn sem bjargaði mér hér um árið tyllti sér nú á rúmstokkinn. Kannski hann hafi komið á skírdagskvöld eða kannski var ég loksins farin að bryðja nógu stóran skammt af íbúfeni - allavega er ég mun skárri núna og kemst ferða minna hækjulaust. Innanhúss, ég hef nú ekki verið að leggja í langar gönguferðir utandyra. Fór þó í Bónus á laugardaginn og kom ekkert voðalega hölt til baka.

En þetta hafa annars verið einstaklega rólegir páskar, fyrir utan truflanir hér fyrir utan gluggann minn sem áður hafa verið nefndar. Og ekkert sem liggur fyrir nema steikja þennan nautakjötsklump sem liggur á eldhúsbekknum og á að komast upp í stofuhita áður en hann fer í ofninn við 100°C - já, ég þarf líklega að fara að kveikja á ofninum hvað úr hverju. Einkasonurinn ætlar svo að koma og skúra fyrir fatlaða móður sína og fá nautasteik að launum.

Og brauð, auðvitað.