Plögg og plastdúkkur

Atli Bolla ástfanginn af plastdúkku, var fyrirsögn í einhverju blaðinu í morgun. Ég hélt náttúrlega að þarna væri kynningarstjóri Forlagsins (téður Atli) svona röskur í plögginu að hann hefði lýst hrifningu sinni á Skaparanum eftir Guðrúnu Evu (þar sem slíkar dúkkur koma einmitt við sögu) af slíkum fítonskrafti að blaðamaðurinn hefði talið það hina einu sönnu ást.

En svo var þetta bara eitthvert tvífaradæmi þar sem kynningarstjóranum var með réttu líkt við hollívúddleikara og ekkert minnst á Guðrúnu Evu eða bókina hennar. Þar fór gott plöggfæri í vaskinn.