Það var þetta með léttklæddu strákana
Promises, promises ...
Semsagt, um daginn einhverntíma þegar var sól og blíða um helgi, þá skrifaði ég eitthvað um það þegar ég stóð úti á svölunum hér hjá mér og dáðist að útsýninu, sem var alltsvo ekki Esjan; bæði sé ég nú ekki nema þumalfingursnaglarstórt horn af Esjunni af svölunum og svo þykir mér Esjan heldur ekki það fallegt fjall. Nei, ég var að meina unga fáklædda myndarlega karlmenn sem sátu í sólbaði úti á svölum á húsinu hér á bakvið mig, á þrennum frekar en tvennum svölum. Mér fannst nú ekkert að því.
Og svo fór ég að pæla - ekki þá reyndar, en af einhverri ástæðu í miðri matargerðinni hér á föstudaginn - hversvegna það þykir ekkert tiltökumál þótt ég (eða Gurrí eða aðrar einhleypar bloggandi konur á besta aldri ef út í það fer) tölum um fáklædda huggulega unga menn (allavega heyri ég aldrei neinn hneykslast á því) en viðbrögðin verða oftast allt önnur ef bloggandi karlmenn (einhleypir eða ekki) á sama aldri eru að dást að fáklæddum ungum stúlkum?
Sama reyndar með auglýsingar og allskyns fjölmiðlaefni. Ef léttklædd falleg kona eða stelpa sést er eins víst að einhver rjúki upp og tali um að þarna sé verið að nota kvenlíkamann til að selja feitum slefandi gröðum sköllóttum miðaldra karlpungum eitthvað. Ef flottur og fáklæddur karlmaður er í auglýsingu er aldrei talað um að þeir eigi að selja feitum slefandi brókarsjúkum undirhökusíðum kerlingum eitt eða neitt. Sem hlýtur þó að vera, ekki síður en hitt.
Sko, nú er ég feit kerling með undirhöku (látum hitt liggja á milli hluta) og ég er bara ekki frá því að það geti verið af og til að þetta virki. Að nota sæta stráka til að selja mér eitthvað. Man ekki eftir tilteknu dæmi akkúrat núna en þau eru örugglega til. Og það sem meira er, ég sé eiginlega ekkert að því. Ef ég sé myndarlegan ungan mann í auglýsingu eða bara á mynd í blaði eða sjónvarpi virkar það frekar jákvætt á mig. Án þess reyndar að það sé þarmeð sagt að mig langi eitthvað til að sofa hjá honum. Það getur bara verði gaman að horfa á fallegt fólk, ekki síður en fallega hluti.
Og mér finnst ekki endilega neitt að því að nota mannslíkamann til að skapa jákvæða ímynd. Auðvitað fer það allt eftir því hvernig það er gert. Og af því að ég er kona - nokkuð við aldur að vísu - þá einfaldlega höfða myndarlegir léttklæddir karlmenn meira til mín en sætar léttklæddar stelpur. Líka vegna þess að þegar ég sé mynd af flottri ungri konu fer ég iðulega ósjálfrátt að bera sjálfa mig saman við hana og það er ekki mjög gaman ... Aftur á móti get ég alveg dáðst að ungum mönnum án þess að hafa nokkrar áhyggjur af slíku og þeir hrinda ekkert af stað neinum blautum draumum heldur. Þeir eru bara augnakonfekt, sumir hverjir.
Þess vegna sé ég heldur ekki af hverju þarf endilega að gefa sér það að ef miðaldra karl horfir á mynd af léttklæddri ungri konu sé hann endilega kominn með standpínu med det samme. Kannski finnst honum hún bara sæt. Notalegt að horfa á hana.
Nema konur og karlmenn séu þá svo óskaplega ólík eftir allt saman.
