Dísa ljósálfur og Mikalis höfuðsmaður

Ég er svo mikið að velta því fyrir mér hvort ég eigi að gefa dóttursyninum söguna um Dísu ljósálf. Ein af áhrifamestu bókum bernsku minnar - en náttúrlega afskaplega átakanleg. Og hann er svoddan dramadrottning að þrátt fyrir allar blóðugu sögurnar sem hann sagði mér þegar hann var fjögurra ára er ég hrædd um að hann yrði fyrir miklu áfalli bara með því að líta á forsíðuna og sjá vængina klippta af Dísu.

Kannski dvergurinn Rauðgrani væri heppilegri.

Sjálf las ég Frelsið eða dauðann eftir Kazantzakis þegar ég var litlu eldri en drengurinn er núna. Henni lýkur á því að helvítis Tyrkirnir skjóta aðalsöguhetjuna, Mikalis höfuðsmann, og heili hans slettist á nærliggjandi steina. En ég var nú harðari af mér en Sauðargæran.