(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

3.1.08

Hún notar Goddard silfurfægilög ...

... hún fer vel með silfrið sitt (lesist með rödd Jóns Múla). Fyrst ég hef verið að ræða gamlar sjónvarpsauglýsingar, þá má geta þess að þetta var ein fyrsta ef ekki alfyrsta auglýsingin sem ég sá í sjónvarpi. Í desemberbyrjun 1968. Ásamt auglýsingu frá Alaska, gróðrarstöðinni við Miklatorg.

Þegar allt kom til alls nennti ég ekki að strauja um daginn á meðan ég horfði á áramóta-Silfrið - hafði reyndar þá afsökuna að ég var frekar þreytt eftir brúðkaupseldamennskuna daginn áður.

En nú er ég að verða uppiskroppa með afsakanir. Fann mér samt eina í kvöld. Silfrið. Alltsvo ekki Silfur Egils, heldur ættarsilfrið. Það var ekkert fægt fyrir jólin en sumt af því þurfti greinilega á pússun að halda og þar sem ég hef ekki áhuga á að nýta mér silfurpússarana hans Matta - fullriskí, held ég - þá verð ég að gera þetta sjálf. Þannig að ég er búin að vera að fægja og pússa núna í tvo tíma. Búin með allt sem virkilega þurfti að fægja, hitt má bíða.

Og um helgina verð ég víst að draga fram bæði straujárn og saumavél og sýna sumar af mínum bestu (eða ekki) húsmóðurhliðum. Því verður varla skotið á frest lengur.

|