Breyttir tímar

Það var að renna upp fyrir mér að nú er kominn sá árstími þegar ég var vön, á Iðunnarárunum, að koma inn til Villa, hlamma mér á lausan stól (ef svoleiðis fyrirfannst þar, eða ryðja mér rúms að öðrum kosti) og segja með skelfingarsvip á andlitinu og þreytu í skrokknum: -Veistu, Villi, ég var að átta mig á því að það eru ekki nema rúmir tveir mánuðir til jóla.

Villi var auðvitað alltaf löngu búinn að átta sig á þessu, enda betur skipulagður en ég. Seinustu árin minnir mig reyndar að ég hafi komið inn og sagt: -Veistu, Villi, ég var að átta mig á að nú er kominn sá árstími þegar ég er vön að koma inn til þín ...

En nú er þessi árstími semsagt kominn og það er annað tempó í bókaútgáfunni en var. Hér um árið var venjulega fæst farið í prentsmiðju og sum handrit ekki einu sinni komin í hús. Langt í það jafnvel. Ég gæti nefnt ýmis dæmi um handrit sem komu ekki endanlega fyrr en í lok nóvember, jafnvel fyrstu daga í desember. Og komu samt út fyrir jól. Þótt enginn slægi Nostradamus út.

Árið sem ég byrjaði hjá Iðunni var fyrsta árið sem síður voru sendar fullbúnar á pappír upp í Odda og myndaðar þar. Sumt var enn sent þangað vélritað og sett á staðnum.

Nú fer næstum allt í prentun erlendis, sent þangað um netið, og þarf að vera tilbúið töluvert fyrr en áður. Og menn ófeimnari við að fresta bókum þegar handriti er ekki skilað inn í tæka tíð. Sem er ágætt.

Þannig að það er eiginlega allt að fara frá okkur eða fer í næstu viku. Engir tvöhundruð yfirvinnutímar í nóvember þetta árið ...

Og enn rúmir tveir mánuðir til jóla. Hvað á ég að gera við allan þennan tíma?