Á heimavelli

Ég hef verið að hitta töluvert marga gamla vinnufélaga frá Fróða/Birtíngi á undanförnum vikum. Og ég hef rekið mig á að þegar berst í tal hvar ég sé að vinna, þá virðast flestir halda að ég sitji bara allan daginn og geri matreiðslubækur. Og verða hissa þegar ég segi að nei, ég sé bara í allskyns ritstjórnarstörfum þótt ég hafi vissulega eitthvað komið nálægt matreiðslubókum síðan ég fór að vinna hjá Eddu. Og ef ég tel upp eitthvað af bókunum sem ég hef verið eða er að vinna í (og eru satt að segja ansi hreint fjölbreyttar) verður fólk enn meira hissa.

Eiginlega er ég búin að vera svolítið hugsi yfir þessu. Það er eins og það hafi farið framhjá flestum að þegar ég kom til Fróða átti ég að baki sextán ára störf við allskyns forlagsritstjórn auk skrifta og þýðinga (jæja, fimmtán; ég byrjaði á símanum á Iðunni). Mér heyrist að margir hafi haldið að ég gæti bara (eða vildi bara) eldað mat og skrifað um mat. Kannski ekki skrítið; það hafa komið tímar þegar ég held það sjálf.

En ekki lengur. Og mikið er nú gott að vera komin heim aftur. Bókaútgáfan er minn heimavöllur, það finn ég sífellt betur.