Brennd kona og gulur Bragi

Ég er nú ekki alltaf mjög gáfuð - eða öllu heldur, ég haga mér ekki alltaf í samræmi við það hvað ég er nú þrátt fyrir allt vel gefin kona - og áðan tókst mér að brenna mig með svo miklum bjánaskap að ég held ég þegi yfir því. Er með rauða og krumpaða rönd á - æi, hvað heitir aftur þykki vöðvinn í lófanum, uppaf þumalfingrinum? Held ég verði samt ekkert óvinnufær á morgun út af þessu; má ekkert vera að því heldur.

Ég tók að mér fjögur verkefni yfir helgina - tvö úr vinnunni, tvö utan hennar - og er búin með þrjú af þeim. Hef enda lítið farið út úr húsi, nema hvað ég skrapp aðeins til að fá mér kaffi hjá einkasyninum í gær því að hann var að vinna í Te og kaffi. Einhverntíma ætla ég að mæta þegar hann er að vinna og þusa einhver ósköp yfir því að geta ekki fengið gulan Braga. Ég veit það mun gleðja hann óstjórnlega.

Eða ekki. Hann er með einhverja fordóma gagnvart Bragakaffi, einkum og sér í lagi gulu. Skil þetta ekki, á þessu ólst móðir hans upp og varð gott af.

En nú er ég að fara að gleðja hann með því að gefa honum ofnbakað tortellini með kjúklingi og hráskinku.