Sælkerasmakk og vinnuþrælkun á barnabarni

Ég var eiginlega alveg búin að vera í gær eftir törnina í eldhúsinu að undanförnu og varð því afskaplega fegin þegar mér var boðið á sælkerakvöld í Listasafninu þar sem aðalmálið var reyndar smökkun á Cup of Excellence-kaffi frá Kaffitári - og þótt þetta væri að kvöldi dags var koffíninnspýting mjög vel þegin - en svo bættist við á eftir snittur, gæðakonfekt, vín og fleira. Af því að ég hef nú einbeitt mér að hollustunni að undanförnu var þetta afbragðsgóð tilbreyting (ekki að hollustufæði geti ekki verið sælkeramatur og öfugt, neinei).

Ég dró einkasoninn með mér sem persónulegan kaffisérfræðing af því að tengdasonurinn og næstumþvíheimsmeistarinn var ekki til taks (auk þess sem hann er jú brennslumeistari hjá aðalkeppinautunum). Svo brugðum við okkur á (reyklausan!) Vínbarinn á eftir og fengum okkur glas af Beronia. Það var einkar góð afslöppun og einmitt það sem ég þurfti á að halda.

Annars hefði ég nefnilega verið heima hjá mér, dauðþreytt í döpru skapi. Uppvaskið frá í gær er nefnilega eftir.

En Boltastelpan ætlar reyndar að koma til mín eftir hádegi og hjálpa við það. Hún hefur reyndar verið í vinnu hjá mér að undanförnu og staðið sig afskaplega vel, bæði við uppþvott, sendiferðir, tiltekt og átt þátt í eldamennskunni líka. Vinnudagurinn hjá henni hefur byrjað klukkan sex á morgnana á Moggaútburði, síðan fer hún í unglingavinnuna og reytir arfa og svo kemur hún til mín um hádegi í snúninga. Og svo fer hún á æfingu eða að keppa á eftir.

En eftir daginn í dag er hún þó bara í tveimur vinnum en ekki þremur. Og reyndar er hún alla næstu viku á Laugavatni, þar sem hún var valin fulltrúi KR í knattspyrnuskóla KSÍ þetta árið.

Hörkukvenmaður.