Marmarafreistingar

Ég hafði ætlað að sinna ákveðnum erindum eftir vinnu í gær en á leiðinni gerði ég þau mistök að koma við í Góða hirðinum. Og þar rakst ég á marmaraplötu sem mig hefur lengi vantað. Marmaraplötur eru nefnilega mjög þarfar til ýmissa verka í eldhúsinu, einkum við konfektgerð og svoleiðis dútl - reyndar hægt að komast af án þess en alvörukokkar þurfa að eiga marmaraplötu.

Ég rakst á svona marmaraplötu á 50% afslætti vegna smágalla í innkaupaleiðangri fyrir Gestgjafann fyrir nokkrum árum og keypti hana - dauðsá svo eftir því að hafa ekki keypt hana fyrir sjálfa mig því að hún var náttúrlega svo sem ekkert notuð á Gestgjafanum. En ég tímdi aldrei að kaupa mér mína eigin plötu því þær eru rándýrar og kosta mörgþúsund krónur.

En þessi í Góða hirðinum kostaði þrjúhundruðkall. Og fyrst ég var þarna keypti ég líka stóra salatskál, fjóra trédiska, snotran stálbakka, tvær silfurskeiðar, rósettujárn og fleira smálegt og borgaði samtals sautjánhundruð krónur.

Það er hættulegt að vera komin í svona mikið nábýli við Góða hirðinn. Og svo var marmarinn og allt hitt svo þungt að ég þurfti að hætta við hin erindin og fara beint heim með dótið.

Nýja eldhúsborðplatan mín verður hins vegar ekki úr marmara.