Fallið mikla

Mér tókst að detta kylliflöt á sléttu eldhúsgólfinu áðan. Dynkurinn hefur líklega heyrst niður á Laugaveg en ég er óbrotin. Örlítið skröpuð á olnboganum samt.

Til allrar hamingju var ég ekki með pottinn með tólf kílóa svínslærinu í höndunum þegar ég hlúnkaðist niður en ég var einmitt að enda við að koma suðunni af stað. Ætli hún þurfi ekki að malla þarna næstu sjö til átta tímana eða svo.

Svo liggur fyrir að steikja lambalæri og sjóða nautatungur, búa til paté, marínera hörpudisk og rækjur, búa til einhver mauk og ídýfur, baka einhverjar kökur - ætli hitt bíði ekki fyrramáls? Þá þarf ég að krydda og steikja lax, skera niður hangikjöt og fleira og Boltastelpan ætlar að koma og baka brauð af alkunnum röskleika. Smákökurnar eru náttúrlega þegar til.

Svo ég ítreki það nú: Það eru allir velkomnir á Þorláksmessu, hvort sem ég þekki þá í sjón eða ekki. Þetta er opið hús og þar sem það er laugardagur er allt í lagi að fara að koma fljótlega upp úr hádegi en það verður kannski ekki búið að tína allt á borðið fyrr en um kaffileytið. Svo má bara koma og fara fram yfir miðnætti.

Það verður engin skata og ekkert brennivín en nóg af gosdrykkjum og kaffi, nema ef uppáhaldstengasonur minn brennslumeistarinn klikkar, en því á ég síður von á.

Og munið að ég er flutt. Ég þarf samt að muna að láta einkasoninn setja miða á hurðina á Kárastígnum, svona ef einhver skyldi villast þangað.