Smjörgrautur ... eða ekki

Ég er að spjalla við Boltastelpuna (og Sauðargæruna) á msn. Þau eru að koma í pössun á eftir og ég spurði hvað þau vildu fá í kvöldmatinn. Hún svaraði:

Úlfur segist vilja fá smjörgrauttt...mér er nokkuð sama hvað við fáum, nema ekki smjörgraut

Kannski ætti ég bara að elda smjörgraut handa blessuðum börnunum. Eða reyndar frekar flauelsgraut.

Eða ekki. Ég á heldur enga rabarbarasaft. Heldur ekki litað sykurvatn með kjörnum. Annaðhvort verður að vera með.

Við urðum ásátt um að fara bara út í búð þegar þau koma á eftir og semja um kvöldmatinn þar. Ég er viss um að það verður hægt að fá drenginn ofan af smjörgrautshugmyndinni, ekki síst ef hann fær að vera virkur þáttakandi í matseðilssamningu og eldamennsku. Ég hef áður eldað eftir hugmyndum hans og það hefur komið vel út. Hann er efnilegur kokkur, ekki síður en systir hans.