Við Boltastelpan vorum nærri lentar í vondum málum í London þegar hraðbankar tóku allt í einu upp á því að neita mér um úttekt og enginn vildi taka Visa-kortið mitt af því að ég var ekki með pin-númer (sem ég hafði beðið um að fá sent viku áður en við fórum út en er ekki komið enn). Munaði engu að ég þyrfti að fara í uppþvottinn á einum veitingastaðnum sem við borðuðum á af þeim sökum (ég sagði ,,við" við Boltastelpuna en hún leit glottandi á mig og sagði ,,nehei, þetta er þitt kort, ég ætla bara að horfa á").

Ég hélt að ég væri annaðhvort búin að taka út of mikla peninga á einum sólarhring (vegna Visa-kortleysisins) eða þá að ég væri komin yfir á reikningnum og yfirdráttarheimildin sem ég hef ekki þurft að nota töluvert lengi væri kannski runnin út án þess að ég vissi af. En núna þegar ég skoða reikninginn minn sé ég að heimildin er í fullu gildi, ég var ekki komin yfir á reikningnum þegar kortinu var hafnað og upphæðin sem ég hef heimild til að taka út úr hraðbönkum erlendis per sólarhring er hærri en samanlögð eyðsla okkar í ferðinni. Þannig að ég skil þetta ekki alveg ...

Allavega, þetta reddaðist nú, ég þurfti ekki í uppvaskið og Boltastelpan missti af því að standa og hía á mig á meðan. Annars vorum við búnar að semja fínt plan um hvernig við ættum að komast af í fjóra daga á þeim rúmu tuttugu pundum sem við áttum þegar peningaleysismálið kom upp. Við höfðum keypt miða báðar leiðir með lestinni út á völl, ekkert vandamál þar. Svo ætluðum við bara að borða mjög vel í morgunmatnum (og það var ágætur morgunmatur á hótelinu), Boltastelpan (sem hafði hnuplað litlum kornflexpakka af morgunverðarborðinu fyrsta daginn og tekið með upp á herbergi) ætlaði að halda slíkri iðju áfram og kvöldmaturinn átti því að vera kornflex, bitar af stóra páskaegginu sem stúlkan kom með sér að heiman og rándýru kívíin sem hún plataði mig til að kaupa handa sér í Harrods fyrsta daginn.

En við þurftum semsagt ekki að nota þetta ágæta plan og borðuðum vel í ferðinni. Meira um það seinna.