Gleðilega hátíð.

Ég ætlaði ekki að nenna fram úr rúminu í morgun vegna þess að nýja sængin sem ég gaf sjálfri mér í jólagjöf og nýi koddinn sem efnafræðistúdentinn og skylmingastúlkan gáfu mér eru svo óskaplega notaleg og mig langaði mest til að liggja í rúminu í allan dag og lesa ... Svo fékk ég verkfærakistu og hallamál frá gagnlega barninu og uppáhaldstengdasyninum (og barnabörnunum). Þannig að þörfin fyrir iðnaðarmann minnkar stöðugt.

Humarinn var ljómandi góður, andabringurnar ekki síðri og Búrgundarvínin pössuðu ágætlega með. Litlar súkkulaðikökur, hvítur súkkulaðiís og hindber á eftir. Sauðargæran var mjög ánægður með geislaspilarann/útvarpið, náttfötin og svuntuna sem ég gaf honum, líka með DVD-kids-leikinn sem móðurbróðir hans gaf honum, en hrifnastur var hann þó af svörtu sjóræningjabaðöndinni sem hann fékk.

Annars opnuðu þau systkinin bara gjafirnar frá okkur efnafræðistúdentinum hér, fóru svo heim og héldu áfram að opna pakka. Mér heyrðist á þeim, þegar þau komu í hangikjöt og laufabrauð í hádeginu, að þau hefðu yfirleitt verið frekar hress með það sem þau fengu og Boltastelpan var ekki einu sinni viss um að hún ætlaði að skipta öllum bókunum sem hún fékk (hún er ekki mikil bókamanneskja).

Ég man annars að þegar ég var yngri fannst mér jóladagur einn allra leiðinlegasti dagur ársins, slagaði hátt upp í föstudaginn langa. Núna er ég á allt annarri skoðun; þetta er sérstaklega notalegur dagur. Að minnsta kosti ef maður sleppur við að fara í fjölskylduboð og getur jafnvel verið á náttfötunum allan daginn.