Aumingja efnafræðistúdentinn er veikur. Með hita og almenna vesöld. Einmitt núna þegar hann á loksins frí. Ég vorkenni honum auðvitað rosalega mikið, sagði honum að fara heim og leggjast í rúmið, hann þyrfti ekki að sjá um að koma gamla klósettinu út í skúr eins og ég var búin að gefa honum fyrirmæli um. Bara til bráðabirgða reyndar. Ég þarf auðvitað að losa mig endanlega við klósettandskotann en ég vil ekki biðja drenginn að sjá um það. Ég man eftir því síðast þegar hann losaði mig við klósett sem hann bar reyndar sjálfur ábyrgð á í það skiptið. Ég hélt reyndar að hann hefði komið gripnum í Sorpu með góðra manna hjálp en hann lenti víst annars staðar ...