Mamma spurði mig, eftir að hafa lesið um matreiðslubókakaup mín á föstudaginn, hvort ég ætti ekki nógu margar matreiðslubækur. Ég benti henni á að maður ætti aldrei nógu margar. Annaðhvort of fáar eða of margar, oftast líklega hvorttveggja í senn. Eða eins og Julian Barnes orðaði það í Guardian á sínum tíma og ég hef áður vitnað í:

,,How many cookbooks do you have?
a) Not enough;
b) Just the right number;
c) Too many?

If you answered b) you are disqualified for lying or complacency or not being interested in food, or (scariest of all) having worked everything out perfectly. You score points for a) and also for c) but to score maximum points, you need to have answered a) and c) in equal measure, a) because there is always something new to be learned, someone coming along to make it all clearer, easier, more foolproof, more authentic; c) because of the regular mistakes made when applying a).

Annars eignaðist ég fimmtándu bókina á föstudaginn sem er líklega betri en allar hinar samanlagt, eða það sýnist mér við fyrstu flettingu. Það er Tamasin's Kitchen Bible eftir Tamasin Day-Lewis (systur Daniels). Ég á fleiri bækur eftir hana, allar góðar, en þessi er mjög álitleg.