Þegar ég sat áðan í strætó á Miklubrautinni á leiðinni heim mættum við ungum manni sem skálmaði eftir gangstéttinni.
-Voðalega er þessi sláni eitthvað svipaður efnafræðistúdentinum, hugsaði ég. -Hann á meira að segja alveg eins tösku ... æ, já, þú meinar það ...
Það er rétt rúm vika síðan hann flutti að heiman. Og ég er hætt að þekkja hann.