Nú er bara allt á uppleið þrátt fyrir þoku og skúraveður. Föstudagurinn þrettándi hvað ...???

Ég hreinsaði niðurfallið. (Einhver spurði hvað ég hefði verið að gera með fjallagrös og blóðberg í baðkerinu. Nei, ég var ekki í grasabaði. Ég var að þrífa skúffu úr eldhúsinnréttingunni þar sem hunangskrús hafði opnast og hellst yfir poka af íslensku jurtatei, svo að allt límdist fast við skúffubotninn.)

Ég er ekki lengur hölt. Kannski ekki farin að hlaupa, en samt ...

Efnafræðistúdentinn lítur mun betur út. Allavega ekki rétt að nota lýsingarorðið hundakuðruntulegur um hann.

Ég mundi hvað þetta mikilvæga var og það var ekki líkt því eins mikilvægt og ég hélt.

Ég hef ekki brotið neitt það sem af er deginum. Ekki heldur hellt neinu niður eða misst sósu framan á mig. (Hádegismaturinn er að vísu eftir.)

Ég held svei mér þá að ég sé búin að elda og skrifa allt sem ég þarf að elda og skrifa fyrir grillblaðið. Nema efnisyfirlitið og indexið er náttúrlega eftir en það er aldrei hægt að gera fyrr en á síðustu stundu hvort eð er.

Ég er í góðum málum, semsagt. So far, allavega.