Ég veit ekki hvaða sjálfspínslahvöt það er sem rekur mig aftur og aftur til að láta kvelja mig og pína og borga stórfé fyrir. Ekki nóg með að sjúkraþjálfarinn sé að teygja mig og kreista, heldur fór ég í tannhreinsun í morgun. Það var nú meiri hremmingin.

Ég hitti dótturson minn í gær. Hann fór að ræða framtíðaráform sín við mig; hættur við að verða kokkur og ætlar að verða slökkviliðsmaður. Ég varð fyrir miklum vonbrigðum með hann. Auk þess ætlar hann að vera hestamaður. Sagði mér að hann ætlaði að eiga fjólubláan hest sem ætti að heita Jósafat. Ég spurði hvort hann ætlaði að geyma hestinn á Njálsstöðum hjá afa sínum. Nei, hann hélt nú ekki. Jósafat á að vera í þvottahúsinu.

Svo settist hann í fangið á mér og bað mig um að segja sér sögu af sokkaskrímslinu sem bítur Hjalta frænda í tærnar.