Ég ákvað að grípa tillögu svp fegins hendi og gefa sjálfri mér (til viðbótar konudagsgjöfinni sem ég pantaði í gær) Valentínusargjöf í tilefni dagsins. Ekki gerir neinn annar það og alltaf gott að hafa afsökun fyrir því að vera góð við sjálfa sig. Þannig að ég kom við í búð á heimleiðinni og keypti mér dálítið sem mig hefur lengi sárvantað og fólk hefur oft orðið undrandi þegar það kemst að raun um að ég á ekki. Dálítið sem ég mundi aldrei kaupa til að gefa öðrum og á ekki von á að aðrir mundu gefa mér, hvorki á Valentínusardegi né í annan tíma. Ástæðan til þess að ég var ekki búin að fjárfesta í þessu fyrir löngu er sennilega sú að ég er kona. Og getið þið nú.