Ég var að átta mig á að það er nú ekki skrítið að ég skuli ekki vera komin í jólaskap. Hérna liggur maður í megrunaruppskriftum og sparnaðaruppskriftum og léttum hversdagsuppskriftum og svoleiðis dóti þegar allir aðrir eru að hugsa um jólasteikina.

Mér finnst reyndar fínt að ég skuli ekki vera í jólaskapi. Mér þykja jólin alveg hreint ágæt en bara í hófi. Ég er ekki ,,jólabarn". Eða ef ég er það, þá er það bara í smástund klukkan sex á aðfangadagskvöld, þegar Hallgrímskirkjuklukkurnar byrja að hringja og trúleysinginn ég kveikir á útvarpinu til að hlusta á jólamessuna.

Við vorum að tala um þetta áðan og þegar ég fór að hugsa málið held ég að þetta sé það sem ég mundi helst sakna ef ég væri í útlöndum um jólin (fyrir utan fjölskylduna auðvitað). Mér er hundsama hvort jólin eru hvít eða rauð eða hvort það er 20 stiga hiti. Mér er sama um matinn og mundi lifa af þótt ég fengi hvorki hangikjöt, Ora-baunir eða malt og appelsín. En ég þarf að eiga þessa stund.