(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

19.12.04

Af því að ég var spurð um andabringur, þá er hér aðferðin sem ég kem sennilega til með að nota: Ég hita ofninn í 200-215°C. Þerra bringurnar vel með eldhúspappír, sker tígulmynstur í fituna (með ca. 1 cm millibili, passa að skera ekki niður í kjötið), krydda með pipar og salti og kannski með svolitlu rósmaríni og/eða timjani. Hita stóra pönnu vel, set bringurnar á hana með fituhliðina niður og steiki í svona 5-6 mínútur, eða þar til fitan er farin að renna vel (hitinn á að vera nokkuð hár en passa samt að bringurnar brenni ekki). Snúið og steiktar í 2 mínútur á hinni hliðinni. Svo eru þær teknar af, settar í hitað, eldfast fat eða á disk og látnar bíða í um 5 mínútur. Þá eru þær settar í ofninn (með fituhliðina upp) og steiktar í - tja, fer eftir þykkt og smekk, kannski 8 mínútur fyrir fremur lítið steiktar (kjarnahiti um 55°C, bringurnar enn mjúkar þegar fingri er stutt á þær). Láta þær svo bíða í nokkrar mínútur áður en þær eru skornar eða bornar fram.

Ef þessi aðferð er notuð ætti ekki að vera neitt mál þótt einhverjir vilji meira steikt en aðrir því að þá eru sumar bringurnar einfaldlega settar í ofninn um leið og þær eru teknar af pönnunni og fá því lengri steikingartíma.

Meðlæti - tja, mér finnst gott heimasoðið rauðkál ómissandi. Kartöflur, annaðhvort brúnaðar eða ofnsteiktar (helst í andafeiti). Mögulega kartöflustappa og þá helst úr sætum kartöflum a.m.k. að hálfu. Ég er hrifin af steiktum eplum eða perum með andabringu og aðrir ávextir fara líka vel með, t.d. plómur. Einu sinni léttsteikti ég vínber (skorin í helminga) og valhnetur á pönnunni þegar ég var búin að steikja bringurnar og það var mjög fínt. Gulrætur soðnar í appelsínusafa eða appelsíni eru góðar með, líka ýmislegt bakað rótargrænmeti. Spergilkál finnst mér alltaf ganga vel með önd. Sósan -tja, púrtvíns-, rauðvíns- og appelsínusósa eru náttúrlega klassískar.

Hvort hægt sé að gera tiramisu án áfengis - já, því ekki það? Það er hvort eð er ekki til nein ein ,,ekta" tiramisu-uppskrifti og sumar ítalskar uppskriftir eru áfengislausar. Bara nota ögn meira espressó í staðinn.

|