Boltastelpan og mamma gamla eiga báðar afmæli í dag og það eru slétt 65 ár á milli þeirra. Valgerður afasystir átti líka afmæli þennan dag.

Formóðir þeirra allra, Sigríður María Hannesdóttir langamma mín í móðurætt, var líka fædd í nóvember en þó ekki þann 30. (og nei, ekki í sama stjörnumerki, ef þið eruð á annað borð að taka mark á svoleiðis þvælu). Hún dó þegar ég var nýorðin ársgömul og ég man ekkert eftir henni. En uppáhaldssagan mín af henni er af því þegar hún eignaðist litla systur og sá fram á að hún mundi missa plássið sitt í rúminu hjá foreldrum sínum. Henni leist ekki betur á en svo að hún tók koddann sinn og labbaði frá Hjaltastaðakoti yfir að Frostastöðum - sem er býsna langur spölur fyrir barn sem ekki er orðið þriggja ára - og tilkynnti föðurbróður sínum og konu hans (reyndar langalangafa mínum og langalangömmu í föðurætt), sem þar bjuggu að nú væri hún komin. Og frá Frostastöðum fór hún ekki fyrr en á fullorðinsárum því að þau tóku hana í fóstur og ólu hana upp þaðan í frá.

Ég sé reyndar alveg Boltastelpuna fyrir mér að reyna eitthvað svona þegar hún var á sama aldri. En hún hefði ekki komist upp með það eins og langalangalangamma hennar.

Langamma var reyndar ekki eina barnið sem kom sér sjálft í varanlegt fóstur á Frostastöðum. Systursonur langalangafa kom þangað með fjölskyldu sinni til að kveðja þegar þau voru að flytja til Vesturheims. Hann var þá fimm ára. Hann harðneitaði að fara og það varð úr að þau skildu hann eftir. Trúlega hefur meiningin verið að hann kæmi til þeirra seinna en svo fór ekki, hann ólst upp á Frostastöðum og sá foreldra sína og systkini aldrei aftur. Hershöfðinginn í Kóreustríðinu, sem ég nefndi hér, var afkomandi einhvers af systkinum hans.