Eins og ég held ég hafi áður sagt, þá er ég aðallega af einni ætt, sem óneitanlega auðveldar allar ættrakningar mikið, enda hef ég afar fátt séð um forfeður mína og formæður í Íslendingabók sem ég vissi ekki áður. Ágætt svosem að geta rakið ættir sínar saman við hina og þessa en enn betra hefði þó verið að geta kallað fram alla niðja hinna ýmsu ættfeðra. Þá hefði ég kannski getað komist að hinu sanna í frægu rifrildi á milli Jóns afa míns í Djúpadal og Magga á Vöglum. En kannski ekki, því það er nokkuð langt liðið síðan og forsendur hafa sjálfsagt breyst.
Þeir frændurnir höfðu verið í kaupstaðarferð og voru á leið heim í Blönduhlíðina með mjólkurbílnum ásamt fleira fólki. Báðir voru náttúrlega dálítið góðglaðir, enda þekktir gleðimenn og góðir með sig, og nú fóru þeir að metast um það hvort væri komið merkilegra fólk út af séra Eiríki eða séra Hannesi Bjarnasonum. Þeir ágætu kennimenn voru bræður, sonarsynir Mera-Eiríks, ættföður Djúpadalsættar. Maggi hélt fram hlut séra Hannesar, forföður síns, en afi taldi afkomendur séra Eiríks merkari, þótt hann væri reyndar sjálfur kominn af báðum bræðrunum. Þessi metingur stóð lengi og tíndi hvor um sig til, máli sínu til stuðnings, ýmsa merkismenn og konur. Báðir voru málglaðir og háværir og þetta var víst óborganleg skemmtun fyrir aðra sem í mjólkurbílnum voru. Magnús skáld mun hafa farið heldur halloka, enda var afi búinn að nefna til sögunnar bæði forsætisráðherra og doktora, en þá dró skáldið upp óvænt tromp og skellti fram vestur-íslenskum frænda sínum sem hafði verið hershöfðingi í Kóreustríðinu. Við slíku átti afi engan mótleik; enginn afkomandi séra Eiríks gat keppt við hershöfðingja í Kóreu. Það sljákkaði því heldur betur í honum, en Maggi talaði hróðugur um hershöfðingjann það sem eftir var fram að Djúpadalsafleggjaranum.
Nú sé ég á blogginu hjá Salvöru að Magnús sonarsonur Vaglaskáldsins er að fara til starfa í Afganistan, að vísu ekki sem hershöfðingi og reyndar til friðargæslu en ekki hernaðar. En afi hans hefði trúlega orðið stoltur af honum líka, ekki síður en Kóreuhershöfðingjanum.
Ef ætti að gera ættina upp út frá bræðrunum tveimur mundi ég hins vegar færast hjá báðum. Ég er fjórum sinnum út af séra Hannesi og þrisvar út af séra Eiríki.
