(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

21.7.04

Grillaðar nýjar kartöflur

Eitthvað á grillið í kvöld - ég nota nú ekki oft álpappír en þetta er undantekning.

600 g litlar, nýuppteknar kartöflur
4 skalottlaukar
2 hvítlauksgeirar
4 msk ólífuolía
timjan og/eða rósmarín, ferskt
salt (ekki verra að það sé Maldon)
nýmalaður pipar

Kartöflurnar þvegnar og þerraðar og nokkuð djúpur kross skorinn ofan í hverja. Skalottlaukarnir skornir í tvennt og hvítlauksgeirarnir einnig. Fjórir nokkuð stórir álpappírsbútar brotnir saman í miðju svo að álpappírinn verði tvöfaldur og kartöflunum skipt jafnt á bútana. Tveir skalottlaukhelmingar og 1/2 hvítlauksgeiri settir í hvern skammt, olíu ýrt yfir, kryddað með timjani/rósmaríni, salti og örlitlum pipar, og svo er álpappírinn vafinn þétt utan um kartöflurnar.  Sett á grillið (út við kantinn eða þar sem ekki er eldur undir), grillinu lokað og grillað í um hálftíma. Þá eru bögglarnir opnaðir (varlega, það kemur heit gufa!) og kartöflurnar grillaðar áfram á lokuðu grilli þar til þær eru alveg meyrar - tíminn fer eftir stærð o.fl.

Pakkana er hægt að útbúa með góðum fyrirvara og taka þá t.d. með í útilegu.

|