Ég veit ekki hvernig á því stendur en ég er svo oft í hálfgerðum ,,identity crisis" eins og ég hef reyndar stundum komið inn á áður hér. Ég veit ekki alveg hvar ég stend eða hvað ég á að kalla mig, nema ég held að ég sé nokkuð seif með að vera matargúrú. Matargúrú bara virkar ekki alveg sem starfsheiti og það er ekki til neitt stéttarfélag matargúrúa.

Það er allavega á hreinu að ég er ekki kokkur, þrátt fyrir mitt (ónotaða) sjókokkapróf. Ekki get ég talið mig til menntamanna af neinu tagi, hvort sem litið er á námsferil (datt út úr háskólanámi eftir að hafa komið lítillega við í nokkrum greinum) eða menningarstig (ég er meira fyrir Viggó viðutan en Kafka og Tolstoj, svo dæmi sé tekið). Ég hef aldrei getað litið á mig sem rithöfund, allavega hefur mér ekki fundist ég uppfylla inntökuskilyrði Rithöfundasambandsins. Bókahöfund kannski, eins og ég skrifaði um hér. Ég var árum saman í Verslunarmannafélaginu en fjandakornið sem ég var nokkur verslunarmaður.

Og nú er ég komin í Blaðamannafélagið. En er ég blaðamaður? Tja ... æi, mér finnst það ekki. Blaðamenn eru svona fólk sem tekur viðtöl og er alltaf í símanum og skrifar greinar og eltist við nafnlausa heimildarmenn og hver veit hvað - reyndar hef ég ekki minnstu hugmynd um hvað blaðamenn gera. Mér finnst allavega blaðamenn ekki vera miðaldra húsmæður með símafóbíu sem standa hálfan daginn í eldhúsinu og skrifa uppskriftir eða liggja í matreiðslubókum þess á milli.

Ég er semsagt að reyna að gera það upp við mig hvort ég á að mæta á aðalfund Blaðamannafélagsins í kvöld.