Stefán er að spyrja lesendur sína hvort þeir tali um uppstúf í karlkyni eða hvorugkyni. Mig minnir að mér hafi fundist uppstúfur svo asnaleg orðmynd þegar ég heyrði hana fyrst að ég hafi bara talið hana hreina dellu, ekki einu sinni sunnlensku (sem var næsti bær fyrir ofan).

Af hverju er annars verið að skrifa f í uppstúf? Ég held að ég geri það bara af gömlum vana. Ég finn hvorki stúf né uppstúf hjá Árna Bö (er ég svona blind eða er þetta þar ekki?) og er ekki með nýju orðabókina hjá mér. Ásgeir Blöndal segir aftur á móti:

,,-stú h. í sams. uppstú h. (nísl.) '(hveiti)jafningur'; sbr. d. opstuvning (s.m.) og opstue 'búa til jafning', af d. stuve 'hita upp aftur, sjóða við hægan eld' ..." Er ekki bara vitleysa að skrifa þetta með f-i?