(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

14.9.03

Bird biður um atvikslýsingu á því hvernig farið er að því að togna á báðum olnbogum. Það er nú ekki flókin aðgerð. Eða var það ekki hjá mér:

1) Maður fær sér sumarvinnu á skrifstofu. Í mínu tilviki Póstgíróstofunni en aðrar skrifstofur með illa hönnuðum raflögnum duga. (Það getur vel verið að það sé búið að laga þetta núna en um 1980 lágu reiknivélasnúrur þarna fram og aftur um gólfin.)

2) Maður sefur yfir sig, mætir of seint og er að reyna að vinna mjög hratt til að ljúka verkefnunum á venjulegum tíma og tefja ekki fyrir öðrum.

3) Maður er í gömlum og vondum inniskóm sem hafa víkkað og tognað svo mikið að þeir passa ekki alveg á fæturna lengur og eru manni hálfgerður fjötur um fót.

4) Maður hálfhleypur inn á eina skrifstofuna til að skila af sér gögnum, rekur tærnar á inniskónum í reiknivélarsnúru, missir jafnvægið og dettur kylliflatur beint fram fyrir sig. (Það bætir ekki úr skák að vera komin fjóra mánuði á leið og þyngdarpunktur líkamans sennilega farinn að færast til.)

5) Maður ber fyrir sig hendurnar eins og eðlilegt er og skellur af miklu afli með beina handleggi beint á handarhælana (eða hvað á að kalla þennan líkamshluta? ég hringdi einu sinni, þegar ég var að skrifa pistil um hnoðun á brauðdeigi, í Íslenska málstöð til að spyrja og fékk engin svör, nema hvað ég og viðmælandi minn urðum sammála um að handarhæll væri svosem ekki verra heiti en hvað annað).

6) Höggið leiðir upp í olnbogaliðina og það tognar á liðböndunum. Það var allavega skýringin sem ég fékk á slysavarðstofunni.

7) Maður gengur með báða handleggi í fatla í viku. Olbogarnir í 90° horni og maður getur ekki beygt þá nema svona 15° fyrstu dagana án þess að öskra. Allavega getur kveif eins og ég það ekki. Getur ekki klætt sig, ekki farið hjálparlaust á klósettið, ekki burstað tennur, á erfitt með að borða (bananar voru mjög heppilegur matur, man ég) ...

Ég var orðin nokkuð góð eftir hálfan mánuð en hefði náttúrlega átt að hafa vit á að vera sárþjáð og stirð miklu lengur og fara í skaðabótamál. Nema það hefði örugglega orðið byrjun á ævilöngum veikindaferli af því tagi sem ég var að hrósa mér í gær af að hafa sloppið við og ég væri farlama öryrki í dag. Samt ... reyndar finn ég í þessum skrifuðu orðum fyrir einhverjum verkjum í hægri olnboganum. Gömul meiðsli að taka sig upp ...

|