Ég hélt eitt andartak að nýja flotta rándýra framúrstefnulega æðislega uppþvottavélin mín væri biluð af því að það kviknaði ekki á henni þegar ég reyndi að setja hana af stað. En svo mundi ég að ég hafði sett barnalæsinguna á hana í morgun. Sauðargæran var í pössun hjá efnafræðistúdentinum og hann er mjög hrifinn af vélinni, ekki síst af því að þegar hún er opnuð spilar hún lag (eða næstum því) og svo kviknar slatti af ljósum líka. Það gerir ekkert til þótt hann opni og loki nokkrum sinnum, verra að hann hefur verið að setja hana af stað. Þannig að þegar hann kemur í heimsókn er barnalæsingin notuð. Amma hans er bara svo mikil ljóska að hún var búin að steingleyma því.

Og þá man ég að gamla vélin stendur enn í undirganginum. Damn. Ég gleymi henni alltaf af því að ég fer aldrei út í garð sjálf, aðrir íbúar hússins eru örugglega orðnir þrælpirraðir. Ég þarf að fá bíl á morgun eða föstudag og senda hana í Sorpu. Kannski ætti ég að nota tækifærið og taka til í skúrnum í leiðinni.