Boltastelpan var að senda mér tölvupóst frá Krít, þar sem hún er í góðu yfirlæti í sól og hita, komin með skrautfléttu í hárið og búin að fá nýtt fauskaband. Hún segir líka að bílaleigubíllinn sem þau eru búin að fá er ,,grænn eins og slím og soldið ljótur", en það er víst hægt að ferðast í honum samt.

Sauðargæran heldur náttúrlega flagaraeðli sínu líka, nema nú er hann ekki að heilla kvenfólk á öllum aldri upp úr skónum, heldur krítverska karla; mér skilst að strax fyrsta kvöldið hafi hann slegið eign sinni á krítverskan veitingamann að nafni Kristo og varla vikið úr fangi hans allt kvöldið. Hann er líka sérlega hrifinn af grískri tónlist, klappar og dillar sér hvenær sem hún heyrist. Og að sjálfsögðu þarf hann að fá að skoða eldhúsið á hverjum einasta veitingastað sem hann sækir, sannur fulltrúi ömmu sinnar.