Einhvern tíma minntist ég á alla Aronana sem eru með Sauðargærunni á leikskóla (fjórir á tuttugu barna deild). Mér finnst að það mætti kannski vera ögn meiri tilbreytni. Og í dag var Eldfjallið að leika sér við bekkjarsystur sínar, Höllu, Þórdísi Höllu og Kristínu Höllu. Sjálf heitir hún ekki Halla en það munar bara tveimur bókstöfum.

Annars held ég að þetta sé bara tilviljun með Höllurnar, það er ekki tískunafn eins og Aron. Tískunöfn þurfa svosem ekki að vera slæm en þau verða oftast frekar leiðigjörn. Ég held að það sé betra að heita sjaldgæfu nafni (svo framarlega sem það er ekki fáránlegt) en tískunafni, allavega vildi ég það frekar. Þótt það hafi ýmsa ókosti. Það var til dæmis bara ein önnur Nanna í Skagafirði þegar ég var að alast þar upp og mér gekk stundum illa að fá fólk til að trúa því að ég héti þetta. ,,Nanna? Þetta er ekkert nafn," sagði Friðrik læknir við mömmu og ég hét alltaf eitthvað allt annað á miðunum á meðalaglösunum úr apótekinu - Anna, Hanna, Unnur. Þetta rifjast stundum upp þegar ég á í samskiptum við Bandaríkjamenn, þeim finnst Nanna ekki heldur vera nafn. Nanna er amma. Sem er allt í lagi mín vegna ...