(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

6.3.03

Núna gat ég eldað það sem ég ætlaði að gera í gærkvöldi en varð að fresta af því að efnafræðistúdentinum lá svo mikið á.

Ég hef stundum grillað svipaða bita til að vera með í partíum eða á hlaðborði og þá ekkert síður kalda. Þá hef ég reyndar oftast haft hoisinsósu eða eitthvað álíka með en ég átti hana ekki núna. Einu sinni man ég, þegar ég hafði ætlað að nota hoisinsósu sem ídýfu, reyndar með einhverju öðru kjöti - grilluðum lambakjötsbitum held ég - þá var hún ekki til og ég bjó til mjög sérkennilegt samsull úr því sem til var, meðal annars rabarbarasultu. Flestir sem smökkuðu voru sammála um að þetta væri frábær sósa og ólík öllu öðru. Ég hef auðvitað aldrei getað endurtekið hana síðan og man ómögulega hvað í henni var. Þessi sósa hér var líka bara gerð úr því sem ég fann í krukkusafninu sem er í neðstu hillunni á ísskápnum mínum og geymir leyndardóma sem ég þekki ekki einu sinni sjálf. En ég veit þó hvað fór í hana í þetta skipti. Hún var fín en ég hefði kannski bætt við sichuanpipar ef ég hefði munað eftir honum. Reyndar hefði sósan þá ekki orðið mjög havaísk. Ef þið viljið hafa hana meira súrsæta má bara bæta hunangi eða sykri út í.

Havaískir rifjabitar

1 kg svínasíðusneiðar (oft merktar svínarif í búðum þótt lítið sé um bein í kjötinu)
1-2 lárviðarlauf
salt
4 msk mild chilisósa (Heinz)
3 msk plómusósa
1 msk ostrusósa
1 msk sojasósa
1 msk edik, gjarna kínverskt hrísgrjónaedik


Vatn hitað í potti ásamt lárviðarlaufum og salti og þegar sýður er kjötið sett út í (vatnið ætti rétt að fljóta yfir), hitinn lækkaður og látið malla undir loki í 3ö-40 mínútur, eða þar til kjötið er nærri meyrt. Þá er það tekið upp úr (soðið geymt) og látið kólna ögn. Grillið í ofninum hitað. Chilisósa, plómusósa, ostrusósa, sojasósa og edik sett í skál og hrært saman. Kjötsneiðarnar skornar í bita þvert yfir, álíka breiða og sneiðarnar eru þykkar, velt vel upp úr blöndunni og raðað á grind sem höfð er yfir ofnskúffu. Hluta af soðinu hellt í skúffuna. Afganginum af sósunni dreypt á bitana með skeið. Sett efst í ofninn og grillað þar til kjötið hefur tekið góðan lit og er byrjað að brenna á jöðrum. Það má alveg snúa því en það er ekkert bráðnauðsynlegt. Borið fram með hrísgrjónum. Svo má búa til annan skammt af kryddleginum, hita í potti og þynna með dálitlu af soðinu, smakka til og bera fram með. Og ef maður ætlar að vera verulega havaískur mætti líka grilla ananashringi og hafa með.

|