Haldiði að maðurinn sem færði mér íranska kavíarinn á dögunum hafi ekki komið rétt áðan og gaukað að mér vænum skammti af fagurrauðgulum og girnilegum söltuðum silungshrognum. Þetta er maður að mínu skapi og mættu fleiri taka hann sér til fyrirmyndar.

Kannski er komið að því að ég sé að verða svo viðurkennd eldhúsgyðja að menn séu farnir að færa mér fórnir og heita á mig. Þá verður nú gaman að lifa.