Ég sá í blaði um daginn viðtal við Ragga sót þar sem fram kom að hann er að skrifa bók um viðurnefni á Akureyri. Ekki veit ég hvort Akureyri er neitt sérlega frábrugðin öðrum smábæjum hvað viðurnefni varðar, nóg var allavega um þau á Króknum þegar ég átti heima þar og eins í öðrum samfélögum þar sem ég hef þekkt til. Endalaust hægt að tína til viðurnefni og kenninöfn og ég er ekkert viss um að Akureyringar hafi verið frjórri en aðrir þar. Króksarar áttu ýmsa góða leiki líka og mér hefur til dæmis alltaf fundist Jón heitinn lifandi með betri viðurnefnum. Nafnið var ef ég man rétt þannig til komið að Jón hafði verið fyrir sunnan um tíma og svo fréttist norður að hann væri dauður. Svo kom upp úr dúrnum að hann var í fullu fjöri og lifði reyndar í marga áratugi. Og var ævinlega þekktur undir nafninu Jón heitinn lifandi.

Heimavist MA var annað samfélag þar sem viðurnefni voru mjög algeng, allavega þegar ég var þar, og voru kannski sérstök að því leyti að þau áttu sér takmarkaðan líftíma nema þá í þröngum hópi og tóku oft breytingum. Ég minntist á Helga Skútu hér um daginn. Þegar hann kom í MA skar hann sig nokkuð úr, þingeyskur Reykvíkingur af hollenskum ættum, nokkrum árum eldri en bekkjarfélagarnir og hafði stundað nám í MR heilan vetur. Þar af leiðandi betur lesinn og menningarlegri en gerðist um okkur sveitalubbana og slorvöðlana. Einhvern tíma stuttu eftir að skólinn byrjaði var eitthvað af fólki statt inni á herberginu hans Helga á Spena og þar á meðal var Siggi stóri, sem var úr Hólminum og ekkert sérlega menningarlega sinnaður (hann fékk reyndar seinna viðurnefnið Menningarkyndillinn um tíma en það er önnur saga). Siggi greip enska skáldsögu úr hillu, opnaði hana og skildi ekki bofs, en spurði Helga hvers konar bókmenntir þetta væru. Helgi sagði að þetta væru epískar bókmenntir. Það hugtak hafði Siggi ekki heyrt áður og líklega enginn viðstaddra. Hann greip það á lofti og eftir það hét Helgi ,,sá epíski" um tíma. Það þótti stirt og breyttist fyrr en varði í Epinn. Við vaxandi vinsældir Helga (sem urðu enn meiri þegar fólk uppgötvaði að hann var orðinn tvítugur og var einkar bóngóður) varð hann Ebbi. Það þótti samt of hversdagslegt og var lengt í Ebeneser. Svo náði þessi keðja ekki lengra því þá fóru allir að kalla hann Skútu eða Skútuna og undir því nafni gekk hann það sem eftir var.