Þegar ég tók eldhúsið mitt í gegn fyrir tveimur árum var ég komin með svo gjörsamlega yfir mig nóg af iðnaðarmönnum að ég eiginlega gafst upp áður en verkinu lauk og í staðinn fyrir að setja flísar fyrir ofan eldhúsbekkina tók ég málingarpensil og málaði flísar - nei, ég málaði gróft óreglulegt netmynstur með ljósgrænum lit yfir dökkgrænan. Svona til að segja ,,það eiga að koma flísar hér, einhvern tíma". En svo komu aldrei neinar flísar og fullt af fólki sem hefur komið er búið að dást að hvað þetta sé frumlegt hjá mér - ég er viss um að Vala Matt mundi falla í stafi ef hún sæi eldhúsveggina. Sjálf var ég hins vegar orðin hundleið á þessu. En ég nenni ekki að flísaleggja, ég er svo lítil framkvæmdamanneskja og auk þess mundi ég örugglega velja einhverjar litskrúðugar eða framúrstefnulegar flísar sem ég yrði orðin dauðleið á eftir tvö ár en tími ekki að skipta um næstu tíu eða fimmtán.

Þannig að ég fékk hugljómun í dag þegar ég var að ganga á Laugaveginum - flestar meiri og minni háttar ákvarðanir lífs míns síðustu tuttugu árin hafa verið teknar á Laugaveginum af einhverri ástæðu - skaust inn í Brynju og keypti tvo úðabrúsa, með fagurgrænu og koparlitu lakki, og fór svo heim, límdi dagblöð á vaskabekkinn og allt í kring og skipti um mynstur, núna eru þetta litlir ferningar og laufblöð. Hafði mynstrið frekar óreglulegt vegna þess að þá get ég haldið því fram að mér finnist smart að hafa það svona (ég er klaufi og tækist aldrei að hafa það alveg reglulegt hvort eð er), og ég er sjálf frekar sátt við árangurinn og klára líklega afganginn af eldhúsinu á morgun. Helst áður en efnafræðistúdentinn vaknar, hann fullyrðir að hann fái bæði hausverk og astmakast af lyktinni. Sem er sjálfsagt rétt hjá honum en heilinn í mér er svo steiktur að ég finn ekki fyrir neinu.

Annars er efnafræðistúdentinn ekkert ánægður með framkvæmdir móður sinnar, segir að vinir sínir hafi flestir verið stórhrifnir af gömlu veggskreytingunni og þótt hún mjög artí, sem þessi nýja er víst ekki. Sama er mér, þetta er mitt eldhús og ég er búin að komast að þeirri niðurstöðu að ég vil hafa það þannig að ég geti breytt því þegar mér sýnist. Það er nefnilega örstutt niður í Brynju og svona úðabrúsar eru til þess að gera hræódýrir. Eins og ég komst að þegar mig langaði í stállitan ísskáp í hitteðfyrra en sparaði mér sjötíu þúsund með því að spreyja þann gamla hvíta. Hmm, reyndar er kominn tími á að gera eitthvað skemmtilegt við hann.