Stuðningsmaður Össurar

Barnabörnin voru í mat áðan ásamt foreldrum sínum og ég spurði þau hvað ég ætti að kjósa.

Dótturdóttirin sagði að sér væri hundsama og mátti á henni skilja að henni þættu kosningar og stjórnmál fánýt og heimskuleg fyrirbæri.

Dóttursonurinn var á öðru máli, sagði mér að ég ætti að kjósa Samfylkinguna því þar væri Össur.

Össur er hans maður. Höfðar greinilega sterkt til sjö ára drengja í minni fjölskyldu því að fyrir langalöngu - svo löngu að Össur var enn í Alþýðubandalaginu - var ég með einkasoninn, um það bil sjö ára að aldri, með mér á einhverjum fundi í Alþýðubandalagsfélaginu í Reykjavík, þar sem ég var í stjórn þá. Drengnum þótti enginn drykkur betri en kók og ég gaf honum leyfi til að kaupa sér kók úr kæli sem var þarna í salnum á Hverfisgötunni. En þá var illt í efni því það fannst enginn upptakari.

Þetta var náttúrlega meiri háttar mál fyrir kókþyrstan sjö ára dreng og hann var mjög dapur yfir þessu. En þá var það félagi Össur sem brást við og opnaði kókflöskuna með nagla, drengnum til ósegjanlegrar gleði - og hann var reyndar svo hrifinn af þessu afreki að hann lét Össur endurtaka leikinn á næstu fundum þótt upptakarinn væri kominn í leitirnar. Og Össur uppskar aðdáun og hollustu sem hefur enst til þessa dags.

Ég veit ekki til að dóttursonurinn hafi hitt Össur svo að væntanlega er einhver önnur ástæða fyrir stuðningi hans. Líklega finnst honum Össur bara svona vinalegur kall. Hann allavega var mjög ánægður þegar það kom upp úr dúrnum að ég mundi líklega bara kjósa eins og hann vildi. Reyndar ekki Össur, er ekki í hans kjördæmi ...