Sorgarsaga - en ...

Jú, þetta er afskaplega sorglegt bréf sem Illugi birtir á síðunni sinni og þær eru margar sorgarsögurnar þessa dagana. Það er samt eitthvað skrítið við þetta (fyrir utan að konan fer allt í einu að tala um sjálfa sig í þriðju persónu) - eða er ég að misskilja eitthvað? Þarna er talað um verðbætur en varla hefði lánið hækkað svona rosalega nema ef það er myntkörfulán - og þá engar verðbætur? Ég tók sjálf einmitt 9 milljóna króna lán 9 mánuðum fyrr (alltsvo ágúst 2006) og það stendur núna í 10,2 milljónum - ansi snörp hækkun svosem en ég á ennþá eitthvað þó dálítið eftir í íbúðinni. Svo að ekki geta það verið verðbæturnar sem hækka lánið svona.

Og ef þetta er myntkörfulán - ja, hvað var dóttursonurinn að hugsa þegar hann lét áttræða ömmu sína skrifa upp á jafnáhættusamt lán fyrir sig? Allir vissu jú (hlýtur að vera fyrst ég vissi það) að krónan var allt of hátt skráð á þessum tíma.

En vissulega: Þá voru aðrir tímar.

Það er nú samt dóttursonurinn sem ætti að vera áhyggjufullur og sofa illa, fremur en amman. Því það var hann sem tók lánið og væntanlega er það hann sem borgar af því. Þótt íbúð ömmunnar sé að veði.