Fallin í ónáð

Ég féll í verulega ónáð hjá eldra barnabarninu (og yngra afmælisbarninu) í gær: Ekki nóg með að ég væri ekki búin að kaupa afmælisgjöf (enda verður ekki haldið upp á hennar afmæli fyrr en um næstu helgi), heldur gleymdi ég að kyssa hana afmæliskoss. Úbbs. Er hægt að vera ömurlegri amma?

Mér skildist að ég ætti á hættu að fá aldrei aftur ferðafélaga til útlanda (sem ég þarf víst nauðsynlega að hafa af því að ég er orðin svo gömul að mati stúlkunnar) og þýðir líklega lítið að benda barninu á að þegar útlandaferðir fara aftur að komast á dagskrá er eins líklegt að bróðir hennar verði orðinn nægilega stálpaður til að vera sérlegur aðstoðarmaður aldraðrar ömmu sinnar svo að sú hótun er frekar innantóm.

Jafnframt fékk ég að vita að möguleikar mínir á fyrirgefningu syndanna mundu velta á því hver gjöfin yrði og hve fljótt hún bærist.

En nú á ég von í að komast aftur í náðina því að ég er búin að fjárfesta í afmælisgjöf.

Ég veit reyndar ekki hvernig ég get bætt fyrir að gleyma afmæliskossinum. Það er eiginlega ófyrirgefanlegt.